W dzisiejszym poście kilka słów na temat wydziedziczenia.

Odnoszę wrażenie, że instytucja prawa spadkowego, jaką jest wydziedziczenie, jest dla wielu z Państwa niezrozumiała.

Bardzo często zgłaszają się do mnie Mandanci, którzy uważają, że wydziedziczyć można praktycznie z każdego powodu.

Założenie takie jest niestety błędne.

Wydziedziczenie, to inaczej pozbawienie w testamencie zstępnych, małżonka i rodziców prawa do zachowku (zachowek to uprawnienie bliskich krewnych spadkodawcy do żądania zapłaty określonej kwoty od osób, które nabyły prawa do spadku).

Kiedy możemy wydziedziczyć?

Wydziedziczenie jest możliwe, gdy uprawniony do zachowku:

1) wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;

2) dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci;

3) uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych.

Proszę pamiętać, że wydziedziczony zostaje potraktowany tak samo jak osoba, która nie dożyła chwili otwarcia spadku.

Wydziedziczenie może nastąpić tylko w ważnie sporządzonym testamencie.
Nieważność testamentu w całości zawsze powoduje nieważność wydziedziczenia. Podejmując decyzję o wydziedziczeniu, naszej decyzji nie możemy ograniczyć warunkiem lub terminem. Sporządzając testament zawsze musimy wskazywać przyczynę wydziedziczenia.

Istotnym jest aby sporządzając testament pamiętać, iż do wydziedziczenia nie może dojść z błahych powodów. Katalog powodów, z których może dojść do wydziedziczenia jest zamknięty, co oznacza, że niedopuszczalne jest jego powiększenie. Powodem do wydziedziczenia mogą być tylko świadome, celowe, poczytalne działania  uprawnionego do zachowku. Wydziedziczenie osoby, która z powodu wieku lub stanu psychicznego nie jest
w stanie świadomie albo swobodnie podejmować decyzji i wyrażać swoją wolę nie jest możliwe.

Co może stanowić przyczynę wydziedziczenia?

Przyczyna wydziedziczenia uprawnionego do zachowku powinna wynikać z treści testamentu. Nie musi ona zostać jednoznacznie podana, ale treść testamentu powinna umożliwiać ustalenie tej przyczyny. Wydziedziczenie jest nieskuteczne, jeżeli jego przyczyna nie wynika z treści testamentu, nawet wtedy gdy w rzeczywistości przyczyna wydziedziczenia zachodziła. Spadkodawca sporządzając testament, w którym planuje wydziedziczyć spadkobiercę nie musi używać fachowego nazewnictwa, istotnym jest aby wola wydziedziczenia wyraźnie wynikała z treści dokumentu, a powody wydziedziczenia pokrywały się z przyczynami.

Czy poprawa relacji pomiędzy spadkodawcą i spadkobiercą może spowodować, że do wydziedziczenia nie dojdzie?

Tak, spadkodawca nie może wydziedziczyć uprawnionego do zachowku, jeżeli mu przebaczył.

Należy jednak pamiętać, że w sytuacji gdy spadkodawca w chwili przebaczenia nie miał zdolności do czynności prawnych, przebaczenie jest skuteczne, gdy nastąpiło
z dostatecznym rozeznaniem. Gdy spadkodawca przebaczył spadkobiercy po wydziedziczeniu go w testamencie, wydziedziczenie to jest bezskuteczne bez względu na formę, w jakiej nastąpiło.

W razie jakichkolwiek dodatkowych pytań, zapraszam Państwa do kontaktu!